Tijdens de vermissing van Anne Faber ging een groep veteranen haar zoeken. De studente vonden ze niet, maar elkaar en daarmee een nieuwe toekomst wel. Vlak voor het eerste jubileum telt het Veteran Search Team (VST) duizend leden en ontwikkelt de ploeg zich razendsnel.
Een oproep plaatsen op een veteranen Facebook-groep en een kort interview geven dat leidde tot een berichtje op de website van De Telegraaf. Meer deed Dennis van der Kraats niet toen Anne Faber een paar dagen vermist was. Zoals heel Nederland volgde de oud-militair de zaak op de voet. Alleen had de Brabander anders dan de meesten het gevoel dat hij wat zou kunnen doen. Als hij nou een groep (oud)-collega’s bij elkaar kon krijgen die hielpen zoeken?
Zijn mailboxen ontploften bijna. Binnen een dag stonden veertig oud-strijders klaar om de bossen bij Den Dolder in te gaan. Van meet af aan wilden ze het anders doen dan vrijwilligers die bij eerdere vermissingen hun handen uit de mouwen staken. De veteranen zoeken volgens strakke regels die ervoor moeten zorgen dat er geen sporen worden verstoord. Dat betekent bijvoorbeeld niks oppakken, geen mobiele telefoons in de hand en niet roken wanneer je in het veld bent.
Geloof
De veteranen konden niks meer doen aan het vreselijke lot van Anne Faber, die vorig jaar werd verkracht en gedood door Michael P. Maar de ervaringen die ze opdeden, maakten dat het geloof in het nut van een zoekteam sterker werd. In december vorig jaar kreeg het Veteran Search Team een formele status met de oprichting van een stichting. Bijna een jaar later kunnen Dennis en zijn vrouw Mariska, die ook één van de drijvende krachten achter het initiatief is, nog maar nauwelijks geloven wat er allemaal is gebeurd.
We gingen uit van één inzet per jaar, maar het zijn er negen geworden”, vertelt Dennis van der Kraats. „Tijdens een daarvan hebben we in augustus bij Soest het lichaam gevonden van een vrouw die zelfmoord had gepleegd. Dat schijnt, hoorden we van de politie, conform het statistische gemiddelde te zijn.” Bij een op de tien van alle zoektochten die worden opgezet, wordt daadwerkelijk wat gevonden. Van der Kraats: „In totaal hebben we nu duizend leden in het bestand. Het zijn niet alleen voormalige en actieve militairen, maar ook politiemensen en boswachters. Daardoor is de expertise heel breed geworden.”
Trots
De voorzitter van het VST is overduidelijk trots op zijn mannen en vrouwen vanwege het werk dat ze leveren en de kwaliteit ervan. Het is volgens hem niet voor niks dat het team de politie nauwelijks meer hoeft te bellen om zijn diensten aan te bieden. Het korps benadert hen. Maar nog meer is de voorman gegrepen door wat zijn geesteskindje onder de leden losmaakt.
Ons idee is dat iedereen welkom moet zijn en zich hier kan ontwikkelen. Dat zien we ook echt gebeuren. Mensen die nauwelijks meer naar buiten durfden, staan weer voor een groep en zijn bloedfanatiek met hun taak bezig. Jongens die moeite hadden van de drank af te blijven, drinken geen druppel meer omdat ze in een snelle reactiegroep zitten die binnen twee uur inzetbaar moet zijn. De discipline die ze goed kennen, die helpt ze er weer bovenop”, zegt Van der Kraats.
Succesformule
Het gaat nu zo hard dat we het zelf soms nauwelijks kunnen bijbenen. Re-integratiebureaus benaderen ons met de vraag of cliënten via het VST terug aan het werk kunnen gaan. We zien mensen die dankzij steun van andere leden een bedrijf weten op te zetten. En het team is ingezet bij andere gelegenheden zoals een herdenking op het ereveld van Loenen. Dat is ook waar we heen willen. Het VST moet een ploeg worden die veel meer maatschappelijke taken op zich kan nemen. Wanneer onze leden zich dienstbaar kunnen maken, weer een doel krijgen, voelen ze zich beter.”
Zelf is Dennis van der Kraats het levende voorbeeld van de succesformule. Ten tijde van de oprichting van het VST zat hij thuis om heftige ervaringen van uitzendingen naar Afghanistan te verwerken. Dat viel hem zwaar. Een jaar later maakt hij een indruk die je alleen maar kunt beschrijven als barstend van de energie. Hij knikt bij de conclusie. Het gaat zo goed met de veteraan dat defensie hem terug heeft gevraagd voor actieve dienst. „Ik heb mezelf weer geschikt verklaard”, zegt hij met een glimlach die nooit ver weg is.
Dennis van der Kraats (midden) is één van de drijvende krachten achter het Veteran Search Team. Na een moeilijke tijd na zijn uitzending naar Afghanistan bruist hij weer van de energie.
(Bron: Door OLOF VAN JOOLEN)