Veteranen Search Team oefent in Almelo: ‘We zoeken door tot het licht uitgaat’
ALMELO – Ze helpen bij de zoektocht naar een vermist persoon; het Veteranen Search Team met meer dan duizend ex-militairen. Zaterdag kwamen er in Almelo nog 45 bij.
Hij hoeft zijn stem nauwelijks te verheffen, het groepje met tien mannen en een vrouw is stil en luistert. “Blijf altijd op elkaar letten”, vertelt de man. “Mentaal en fysiek. Als je ziet dat iemand al een tijd niet heeft gedronken, zeg hem dat. Als iemand er vermoeid uit ziet, benoem dat. Want we zoeken door tot het licht uitgaat.” Aan het woord is Dennis van der Kraats, oud-militair. Deze zaterdag instrueert hij in Almelo een groep nieuwe vrijwilligers voor het Veteranen Search Team, twee jaar geleden door hem opgericht. Wat begon als een eenmalige actie – de zoektocht naar Anne Faber – is in korte tijd uitgegroeid tot een organisatie met 1350 getrainde en gedisciplineerde mannen en vrouwen. Het grootste deel heeft een militaire achtergrond, iedereen heeft een uniform gedragen.
Drive
Heel veel nieuwe dingen vertelt Van der Kraats de toekomstige vrijwilligers niet. Dat ze zich in laagjes moeten kleden en na afloop moeten checken op tekenbeten, dat een inzet gedisciplineerd moet verlopen en ze op elkaar moeten letten; dat weten ze. Die militaire structuur zit er bij de aanwezigen nog wel in. Zoals bij John Koops. De Hengeloër is sinds juli met functioneel leeftijdsontslag en heeft tijd over. Maar tijd is in zijn ogen niet bedoeld om te verkwisten. Het Veteranen Search Team past bij hem, weet hij nu al, na één trainingsdag. “Iedereen heeft dezelfde drive, is van gelijkwaardig niveau”, zegt Koops. “Er is geen achterdocht, geen ‘achter-de-ellebogen’ werk. Je begrijpt elkaar, als ex-militairen onder elkaar.”
Naast hem knikt Kees Tetteroo uit Oldenzaal. Hij snapt wat Koops bedoelt. Er is structuur. Discipline. Hiërarchie, ook. Geen gediscussieer of iets wel of niet gedaan moet worden, geen ‘ja, maar’. Zoals dat gaat bij defensie. “Iemand bepaalt en dat doe je”, klinkt het goedkeurend.
Gebied uitkammen
Een van de opdrachten deze trainingsdag is het kijken naar een stukje bosgrond, van ongeveer vier vierkante meter. Van achter een lintje turen de veteranen ernaar. In stilte. De instructeur heeft ze gezegd dat ze niet mogen overleggen, omdat ze elkaar daarmee zouden kunnen beïnvloeden. Wat dat uitmaakt? Voor de een is een object een haarklemmetje, terwijl het in de ogen van de ander een orchideeclipje is. En wat iets is, kan in een zoektocht naar – bijvoorbeeld – een jong meisje een wezenlijk verschil betekenen.
Verderop oefent een groep in het uitkammen van een stuk grond. Minutieus wordt met behulp van stokken de met bladeren bedekte grond gecheckt. Als iemand denkt iets te hebben, wordt ‘Halt’ geroepen en komt een coördinator kijken. Zo wordt het hele terrein afgezocht.
Het team komt alleen als de politie dat vraagt, 23 keer tot dusverre, buiten Twente. En als bij een inzet iemand niet gevonden wordt, is het niet voor niets, besluit Van der Kraats. “Dan kunnen we een gebied afvinken. Dat is net zo waardevol.”
Bron: Arjan te Bogt https://www.tubantia.nl/
