Het verhaal van..

Wie zijn het VST

Maak kennis met onze vrijwilligers. Wie zijn ze en wat drijft ze om bij nacht en ontij samen met andere vrijwilligers op pad te gaan om iemand thuis te brengen.

Marieke Hendrickx

Operations

Marieke Hendrickx

Leeftijd: 43

achtergrond: Politie

Waarom vrijwilliger bij het VST?

Ik zag het eind 2017 op TV voorbij komen en dacht; vermiste thuis brengen is echt iets voor mij. Hiermee kan ik weer een bijdrage leveren aan de maatschappij en vooral ook weer deelnemen aan de maatschappij. Dat had ik zo gemist.

Wat heeft het VST jou gebracht?

Het heeft mij weer een grotere wereld gebracht na een aantal jaren in huis gezeten te hebben. Ik had weer een doel. En inmiddels ben ik ook weer vrijwilliger bij de politie. Mijn sociaal netwerk is flink vergroot. Ik leef.

Welk moment bij het VST is je het meeste bijgebleven?

Tijdens de vermissing van een 9 jarig jongetje leverde ik een coordinerende bijdrage op de achtergrond. Tijdens de inzet nam de zaak een extreme wending waardoor alles enorm intens werd. Daar liepen de VST'ers in het veld en ik droeg mijn steentje bij vanuit huis. Dat was vertrouwen op elkaar, teamwork. Tijdens de inzet maar ook het napraten in de dagen erna. 

Wat wil je de lezer meegeven?

Durf altijd verder te kijken, soms staat positiviteit om de hoek te wachten.

Peter van Reeuwijk

tactisch inzetcoördinator

Peter van Reeuwijk

Leeftijd: 70

Achtergrond: Dienstplicht & Nationale reserve

Waarom vrijwilliger bij het VST?

Ik ging met pensioen. En dan? Ik wilde maatschappelijk betrokken blijven, iets blijven betekenen. Het VST kwam op mijn pad en daar voelde ik gelijk dat we hier verschil konden maken. Ik begon net als iedere vrijwilliger in de linie en inmiddels ben ik al een paar jaar tactisch inzet coördinator.

Wat heeft het VST jou gebracht?

De kameraadschap onderling. We hebben allemaal een gezemelijk doel, we spreken dezelfde taal- en aan een half woord hebben we genoeg.

Welk moment bij het VST is je het meeste bijgebleven?

Ik was inzetcoördinator in een natuurgebied waar veel gezinnen met kinderen kwamen. Zaterdagochtend, mooi weer. Alle beschikbare informatie wees naar zelfdoding. Je wilt in zo'n geval gewoon zo snel mogelijk de vermiste thuis brengen voor de familie. Die zijn radeloos. En daarbij wil je ook niet dat spelende kinderen een levenloos persoon aantreffen. Ik had een plan van aanpak gemaakt, de groepen gebrieft en binnen een half uur werd het lichaam aangetroffen. Je voelt mee voor de familie, blij dat kinderen het niet gevonden hebben en trots op de inzet van de vrijwilligers.

Wat wil je de lezer meegeven?

Ook al vinden we niks, we hebben het maximale uit de inzet gehaald.

Jurriaan Bakker

Groepscommandant

Jurriaan Bakker

Leeftijd: 43

Achtergrond: Veteraan

Waarom vrijwilliger bij het VST?

Drie jaar geleden kwam ik een artikel tegen in het Algemeen Dagblad en las daar wat het VST deed. Ik ben me toen gaan inlezen en vrij snel besloten om me aan te melden.

Wat heeft het VST jou gebracht?

De kameraadschap die ik zo gemist had. Een groep mensen met 1 doel. Waar je, door de bijzondere humor, kan gieren van de lach maar waar een traan ook normaal is. Er is een tijd van presteren en een tijd van ontspannen. Op deze manier vind je dat nergens.

Welk moment bij het VST is je het meeste bijgebleven?

De eerste keer een overleden persoon aantreffen en de opvang die vanuit het VST geboden werd. Er is ruimte om stoom af te blazen, je wordt nagebeld en er zijn terugkeerbijeenkomsten. Na die eerste keer reed ik naar huis en dacht; ik heb iemand thuis gebracht. 

Wat wil je de lezer meegeven?

Durf af en toe je eigenbelang opzij te zetten om er voor een ander te kunnen zijn.

Mark Haverland

Tactisch inzetcoördinator

Mark Haverland

Leeftijd: 35

Achtergrond: Veteraan

Waarom vrijwilliger bij het VST?

Met alle kennis en ervaring die ik tijdens mijn uitzendingen heb opgedaan ben ik nu in staat om families die hun dierbare missen antwoorden te bieden en daarmee kan ik een wezelijk verschil maken voor een individue en de samenleving in het geheel. 

Wat heeft het VST jou gebracht?

Ik heb mezelf weer kunnen herpakken. Met name op gebied van zelfvertrouwen ben ik weer gegroeid. Puur door deel te nemen. Bij het VST kan de druk er ook stevig op staan, zeker tijdens een inzet maar de structuur, de kameraadschap maakt dat het natuurlijk voelt. Dat is thuiskomen.

Welk moment bij het VST is je het meeste bijgebleven?

Het ontstaan van het VST in Oktober, 2017. Spontaan maar goed overdacht ontstond er in enkele uren een geoliede machine van veteranen die elkaar niet of nauwelijks kende maar het leek wel of iedereen in dezelfde wieg geboren was. Zes dagen lang liepen we gezamenlijk met de ME schouder aan schouder. Die drive bij iedereen, die vastberadenheid, dat was bizar.

Wat wil je de lezer meegeven?

Koester vooral de kleine mooie momenten in het leven, die hebben later de grootste waarde.